درخت عر عر یا ایلان، بومی چین، کره جنوبی و ژاپن است. این درخت رشد سریعی دارد و ریشه‌های آن به سرعت پراکنده می‌شوند، در شرایط مناسب سریع و بوته‌وار می‌روید. جوانه‌های آن تا دو سه متر رشد می کنند و منطقه مرطوب را یکساله می‌پوشانند. این درختان پس از بیست تا بیست و پنج سال به ارتفاع حدود سی متر می‌رسند. پوست تنه نوع ایرانی در بلوغ و پیری رفته رفته به سفیدی می‌گراید. تاج درخت چتری ناآراسته‌است. برگچه‌های بیضی شکل، صاف و براق دارند. عرعر ایرانی حدود فروردین جوانه می‌زند و برگهای سرخ‌فام می رویند. برگریزانش اواخر پاییز روی می‌دهد و برگها ابتدا به زردی می‌گرایند. یکی از گیاهان دوپایه‌است، به این معنا که گلهای نر بر درخت نر و گلهای ماده بر درخت ماده پدید می‌آیند. گلهای عرعر از پایان اردیبهشت می‌شکفند. درخت عرعر به علت مقاوم بودن در برابر خشکی در مناطق خشک ایران به طور وسیع گسترش یافته است.

خواص دارویی:

دم کرده پوست ریشه درخت عر عر یا مصرف روزانه پودر ریشه آن به مدت هشت روز موجب خارج شدن کرم کدو از بدن می شود.

مصرف پوست درخت عرعر باعث درمان اسهال می شود.

جوشانده برگ های درخت عرعر زخم های انگلی توام با خارش را معالجه می کند.

محلول جوشانده درخت عرعر یک حشره کش قوی می باشد.

مصرف دو وعده در روز به مدت یک هفته دم کرده پوست ریشه عر عر به اندازه یک قاشق مربا خوری ورم پروستات، سو هاضمه و ورم روده ای را التیام می بخشد.

این گیاه جهت درمان نقرس، رماتیسم، ورم مثانه، دفع سنگ ادرار و سنگ صفراوی می تواند مورد استفاده قرار بگیرد.